چند نكته ي فوق العاده در يادگيري پيانو (2)

ادامه چندنكته فوق العاده آموزش پيانو
دقت كنين، اول جملاتي نوشته شدن كه بصورت اشتباه بعنوان يك باور در ذهن ما ثبت شده، بعد توضيح داده شده كه چرا اين باور اشتباهه.

6- "هرچه تمرين من طولاني تر باشه، و زمان بيشتري رو در هر جلسه ي تمرين صرف كنم، نتيجه ي بهتري هم ميگيرم". بايد خدمت دوستان عرض كنم كه تمريناتي كه كوتاه هستند، مفيدتر هستند. بعد از 15 دقيقه فعاليت، بصورت معمول شخص كم كم از لحاظ ذهني دچار خستگي ميشه. اگه بعد از اين مدت شخص يك استراحت كوتاه، حالا اگه با چندتا حركت كوتاه كششي هم باشه، به خودش بده، نتيجه ي بهتري ميگيره، تا اينكه بخواد بصورت يك تكه 2 ساعت بشينه پشت پيانو. پس كساني كه فكر مي كنن اگه 10 دقيقه وقت بذاريم واسه تمرين بي ثمر هست، بدونن دارن خودشون رو از يك تمرين خيلي خيلي مفيد 10 دقيقه اي محروم ميكنن، پس انجامش بدن حتما. بعدا ميتونين يك تمرين 10 دقيقه اي ديگه انجام بدين، حالا همون روز يا روز بعد. مهم اين هست كه در اون مدت واقعا تمرين كنين، نه اينكه هدر بدين وقت و انرژي خودتون رو. دل بدين. نتيجه ي تمرين يك تكه ي 2 ساعتي اين هست كه روز بعدش ديگه انرژي و حوصله ندارين اصلا واسه تمرين كردن. و شايد حتي دو روز بعدش هم!! پس حتي 5 دقيقه هم مفيده. همين دقيقه ها هست كه در كل زمان تمرين شما رو ميسازن. اين نكته خيلي خيلي مهم هست كه در زمان خستگي، عصبانيت، حواس پرتي و چيزايي شبيه به اين اصلا تمرين نكنيد. دقت كنين، منظور ما اينجا خستگي ذهن هست. ممكنه كه دستاي شما اصلا احساس خستگي يا درد نداشته باشن، اما ذهن خستست. پيانو، ساز ذهن هست بيشتر، تا سازي كه فقط بشه با دست و شرايط فيزيكي اون رو نواخت. در اين مورد در آينده توضيحات بيشتري خواهم داد.

7- "اگه وسط تمرين خسته شدم و خواستم استراحت كنم، مجبورم از اول هرچي ياد گرفتم رو دوباره ياد بگيرم، و يادم ميره همش". يادگيري پيانو مثل خوندن واسه شب امتحان نيست عزيزان! پيشرفت در پيانو حاصل زماني هست كه شما واسه تمرين وقت گذاشتين، حالا اين زمان ميتونه متصل باشه يا جدا جدا. اگه سه ماه پيانو كار كنين، بعدش دو ماه كار نكنين، بعدش يك ماه كار كنين، اونوقت سه ماه ديگه كار نكنين، مدت زمان تمرين پيانوي شما خواهد بود 4 ماه! نه 9 ماه، دقت داشته باشين به اين مسئله. دوستاي خوبم، شما وقتي يه گياهي، گلي، درختي ميكارين، بايد بهش آب بدين و مراقبش باشين تا رشد كنه، نه اينكه وايسين بالاي سرش و داد بزنين كه "يالا رشد كن!!"، بي فايده هست همچين كاريي! سر خودتون همچين بلايي نيارين، به ميزان زمان تمرين خودتون، از خودتون توقع داشته باشين. شما وقتي ديگه تمرين نكنين، رشد يادگيري پيانوي شما هم متوقف ميشه. اونوقت نرين بيخودي كلاس بذارين كه دارين پيانو كار ميكنين و پيانو بلدين، چون متوقف شده كلا!!! برين تمرين كنين، حتي شده 5 دقيقه، اون موقه ميتونين بگين دارين پيانو ياد ميگيرين. در مدت زماني كه تمرين نكردن، وقتي برگردين، ميبينين خيلي سريع ميتونين به نقطه اي رها كردين تمرينات رو برسين. چون تكينيك ها و مسائل آموزشي توي ذهن ثبت شدن، و همونطور كه گفتيم، پيانو ساز ذهن هست بيشتر تا انگشت. حالا يه سري تكينك هست كه به سرعت و اين مسائل ربط داره كه بايد دوباره اونا رو انجام بدين.

8- "خواندن شماره انگشت گذاري براي نُت هايي كه انگشت گذاري توشون مشخص شده، فقط واسه تازه كارها هست". يك اشتباه وحشتناك! نوازندگان حرفه اي، اكثرا به نُتِ اول نگاه ميكنن، بعدش به شماره ي انگشت مربوطه، با يك نگاه كلي به بقيه ي نُت ها همه ي اون ميزان رو به سرعت ميتونن اجرا كنن! به اين ميگن خاصيت "ديدخواني" يا "دشيفر" (Sight Reading) كه راجبش بصورت مفصل صحبت خواهم كرد در آينده، كه خيلي از نوازنده ها ندارن اين توانايي رو كه در اولين خوانش يك قطعه، بتونن اون رو اجرا كنن. پس عزيزان، حتما به شماره هاي انگشت مربوط به هر نُت دقت كنين، خيلي خيلي كمك شاياني خواهد بود واسه پيشرفت بسيار سريع شما. اون شماره ها فقط واسه مبتدي ها نيست عزيزان، بلكه واسه نوازندگان باهوشي هست كه نميخوان ذهنشون رو بيخودي درگير پيدا كردن شماره انگشت اول و اين مسائل كنن، و اجراي صحيح و درست واسشون مهم هست.

9- "من اصلا نبايد به دستام موقع اجراي قطعه نگاه كنم". نوازندگان پيانو در كنسرت ها، قطعه ي موزيكي كه بايد اجرا كنن رو حفظ ميكنن، و صد البته كه به دستاشون نگاه ميكنن!!! دوستان عزيز، نگاه نكردن به انگشتاي دست مقوله اي هست كه خود به خود پس از تسلط شما بر آكورد ها و گام ها، پس از تكرار يك قطعه در شما بوجود مياد. اين حرفه اي نيست كه مجبور كنيم يا مجبور باشيم كه به دستامون نگاه نكنيم. اين امر تنها زماني خوب و مفيد هست كه هنرآموز ميتونه راحت با خواندن نُت، اون رو روي كليدهاي پيانو پيدا كنه، اون موقع با مهارتي كه بدست آورده، با نگاه به برگه ي نُت، ميتونه اون رو اجرا كنه، بدون نگاه كردن به كليداي پيانو. نبايد فكر كنيم كه هدف اصلي ما از يادگيري پيانو اين هست كه "نبايد به دستامون نگاه كنيم"، حالا به دليل كلاس گذاشتن يا هر مقوله ديگه اي، اين امر اصلا توصيه نميشه كه ذهنتون رو بيخودي صرف اين مسئله كنين. ذهن بايد آزاد و رها باشه، بايد قادر باشه قطعه رو پردازش كنه و اجرا كنه، نه اينكه چشمامون رو ببنديم كه با بدبختي و حدس يه چيزي اجرا كنيم و بعدش خودمون با خودمون خوشحال باشيم!!

10- "من هميشه بايد وقتي اجرا ميكنم، روبرومو نگاه كنم". عزيزان من، دوستاي نازنينم، به خودتون ظلم نكنين!! اين كار رو زماني ميتونين انجام بدين كه به هنر حساسيت لمسي رسيده باشين. هنر حساسيت لمسي يعني اينكه در كلاس هاي تدريس خصوصي پيانو راحت بتونين با لمس كليد ها، بفهمين كه مربوط به كدوم نُت هست، كه با انجام تمرين هاي زياد در زمينه ي گام ها و آكوردها بدست مياد. بجاي اين خيال پردازي ها و بلند پروازي ها، بهتر هست تمرينات هانون و گام و آكورد رو انجام داد، تا جايي كه ديگه اصلا نيازي نداشته باشين به نگاه كردن، و دستاتون خودشون اتوماتيك بتونن نُت ها رو پيدا كنن.

منبع : http://dooste-man-piano.blogsky.com/1392/03/23/post-36/%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%86%DA%A9%D8%AA%D9%87-%DB%8C-%D9%81%D9%88%D9%82-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%DB%8C%D8%A7%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88-2-